சிறப்பின் ஊர்வலம்தான்

பகலும் ,  அதன்  

விழி சாய்த்தது   

இரவும்,   அதன் 

கண் விழித்தது

வெகு நேரம் ஆச்சு

மனை செல்ல என்னை , மனதும் தூண்டுது.

 

வசப்படுத்தும் உன்

மனம் கவரும் பேச்சால்

என் மனம் மயங்குமோ என்று

என் மனதுக்கும் தோன்றுது

 

பகலும் பகல்போலத்தான்

இரவும் அதுபோலத்தான்

தொடரும் அனுதினமும் தான்

நம்மிடையில் வரும் போகும்தான்

 

அதனுடன் நீயும்

ஒன்று சேர்ந்துவிட்டால்

விரிந்திடும் இங்கும்

பல வண்ணங்களும்தான் .

 

நாம் இருவரும்,  அதனோடு

சேரும்  இந்த  நள்ளிரவும் ,

போதை கொண்டு விட்டால்

இந்த அறையில் நாமும் காண்போம்

எண்ணிலா, இன்ப கலவையும் தான் .

 

நான் செல்லும் பாதை எல்லாம்

நீ வரும் பாதை ஆனால்

இந்த இரவெல்லாம் தாண்டி நாமும்

காலை பொழுது  உணரும் வரையில்

சிறப்பின், சிகர நிலை ஊர்வலம்தான் .

 

Courtesy:  Lyric: ‘ Phir wohi hain din ye  Phir wohi hain shaamein

Lyricist: Priya Saraiya

 

Film: A Gentleman.

Translation to tamil  by Sundareswaran   Date:  26^th April 2019.

 

 

ஒரு சொட்டு கண்ணீர்

மகிழ் ஆரவாரத்தில்

பரி  பூரணமாய் இருந்த என்னை

பழி பாவம் புரிந்தவர்

செந்நீரை குடிக்க வைத்தார்.

 

அதில் மகிழ்ந்து நான் ஆட

அதில் என் மதுக் கிண்ணமும் ஆட

மத குரு காதில் வந்து

மந்திரம் மெல்ல உரைத்தார் .

 

ஒரு குறைதான் நானும் இந்த

மணி மாளிகையில் கண்டேன்

அதை நிரப்ப நானும் உன்

வரைபடத்தை வைத்தேன் .

 

நீ எனக்கு தந்த

பொய்யான வாக்குறுதி

இன்று என் வயதை

முதுமை அடைய வைத்தது .

 

உன்னை தேடி  நான்

உன் வாசல் வந்தேன்

என்னை புறக்கணித்து நீயும்

வே றொருவனுடன் ஆட கண்டேன் .

 

என்ன ஓர் பெருந்தன்மை

அவள் காதலில் கண்டேன்

ஒரு சொட்டு கண்ணீர் எனும்

தங்கியதோ

என்றதில்   தேடினேன் .

 

Translation to Tamil with few changes in lines as I could not get the proper meanings

 

By Sundareswaran   Date: 9^th October 2018.  Can be set to raag  Sindhu Bhairavi or Hindolam or Kalyana vasantham or Hamsanandi .

 

 

Courtesy:  Inputs from Kaif Bhopali Ghazal

 

https://urduwallahs.wordpress.com/2015/05/02/kaif-bhopali/

Listen to jagajit Singh voice and the raag will be revealed nicely.

 

Listen to the Malayalam song ‘Hari muraleeravam haritha brindaavanam by KJY Sir for movie AaRaam Thamburaan https://www.youtube.com/watch?v=lQBdCL7qkg0

 

 

Jhoom ke jab rindon ne madiraa pilaa dii
Sheikh ne chupke chupke kaan mein dua dii

 

Ek kami thi Taj mahal mein
Maine teri tasveer laga dii

 

Aap ne jhoota vaada kar ke
Aaj hamari umr badha dii

 

Teri gali mein sajde karke

Hum ne ibaadat gaaha banaadi

 

Haaye unka tarz-e-mohabbat
Aankh se bas ik boond gira dii

ஹா ஹா வாழ்வு

பழங்கால குடும்பங்கள் வாழ்க்கை

ஒருகாலம்  உறவுகள் கொண்டு

ஒற்றுமையாக ஒருமனதாக

கல கல கல வென்று

சேர்ந்து போனது.

 

இன்றோ அது

பணம் பணம் பணம் என்று

ஒன்றினை ஒன்று பாரா முகமாய் 

கொலைவெறி  கொள்ளும்

மனதினை க்கொண்டு

செரிந்து போனது

 

பொருளாசை இல்லாத

குளு  குளு  வாழ்வாய்

அன்றது தென்றல் காற்றாய்  வீசிட,

பொருள்மேல் அதி ஆசை வந்ததும்

படி படியாக வேற்றுமை என்றொரு

புயலாய் இன்றது தாக்குது.

 

இன்றெல்லாம்       வாழ்வெல்லாம் 

வாழ்வல்ல

வெறும் போராட்டம்,

 

சொத்துக்கும் சுகத்துக்கும்   

தேடி அலையும்

வெறும் பேயோட்டம்

 

தித்திப்பே இல்லாத

கசக்கும்   கானல்  நீரோட்டம்.

 

பழங்கால குடும்பங்கள் வாழ்க்கை

ஒருகாலம்  உறவுகள் கொண்டு

ஒற்றுமையாக ஒருமனதாக

கல கல கல வென்று

சேர்ந்து போனது.

 

இன்றோ அது

பணம் பணம் பணம் என்று

ஒன்றினை ஒன்று பாரா முகமாய் 

கொலைவெறி  கொள்ளும்  

மனதினை க்கொண்டு

செரிந்து போனது .

 

ஒரு அண்டை வீட்டான்  கார்மேல் 

விழி போடும்

நீயும் வாங்க சபலம் வரத்தான் கூடும்

 

நீ பார்க்கும் பார்வைகள் 

வான் பார்க்கும்

நெஞ்சுக்குள் திகைக்கின்ற கள்ளாகும்

 

அவன் வாங்கும் பொருளெல்லாம் 

நீ வாங்க

பொருளாதாரம் கைவிட்டு அகன்றே   போகும்

 

உன் பெண்ணாளும் 

உன் பக்கம்  வந்தாட,

உன் காதுக்குள்

அவளும்தான் கவிபாட,

 

நீயும்தான் அவள்கூட சேர்ந்தாட,

உன் மனதும்தான் 

திராசைப்போல் இடை போட

 

முன்னாலும்     

பின்னாலும்   

தள்ளாடும்,

 

மாத த்  தவணைக்கே

பணம் பற்றா       

திண்டாடும்

 

மொத்தத்தில்      எல்லாமே     வேண்டாத

துன்பங்கள்      உன் தொளில்      சாயும் சாயும்.

 

பொருளாசை இல்லாத

குளு  குளு  வாழ்வாய்

அன்றது தென்றல் காற்றாய்  வீசிட,

பொருள்மேல் அதி ஆசை வந்ததும்

படி படியாக வேற்றுமை என்றொரு

புயலாய் இன்றது தாக்குது .

 

காசு சேராதிருக்கும் வரை 

கை

சொறிய க்கூடும்

 

இனி செய்வதென்னென்ற 

எண்ணம்

மனதில் கணக்கைப்போடும்

 

நீங்காத போராட்டம்      உன்னை சார

நீ நெஞ்சுக்கு மாறாக        விலைதான் பேச

 

கடன் வாங்க  நிதியாளன் பக்கத்தில்

நீயும் போக

அவன் வலை க்குள்ளாற   மாட்டித்தான் 

நீயும் சாக

 

சிந்தாமல் உன் நீரை

அவன் சூழ 

நீயும்தான் அவனோடு மன்றாட

 

கூடித்தான்    வாழ்ந்தாலே    நன்மை என்று

அந்நேரம்    

அதன் ரீங்கார நாதங்கள்  நன்றாய் புரியும்   

 

 பழங்கால குடும்பங்கள் வாழ்க்கை

ஒருகாலம்  உறவுகள் கொண்டு

ஒற்றுமையாக ஒருமனதாக

கல கல கல வென்று

சேர்ந்து போனது.

 

இன்றோ அது

பணம் பணம் பணம் என்று

ஒன்றினை ஒன்று பாரா முகமாய் 

கொலைவெறி  கொள்ளும்  

மனதினை க்கொண்டு

செரிந்து போனது.

 

 

 By Sundareswaran  Date:  18^th April 2019.  With due respect to Vaali Sir 

 

Courtesy:  Inputs tune from the song ‘ VaLai Osai kala kala kalavena

Lyricist: Vaali  Film: Sathya  Music IR.

 

நம்பிக்கை

ஓடம் ஒன்றில் மிதந்து நானும்

கடலில் எங்கோ ஒழுகி செல்ல

அதில் துலைந்து , பயந்து நடுங்கி

நம்பிக்கை அற்று,

கரை காண முயலும் நிலையில்

கானா ஒன்று கண்டேன்.

 

எந்நேரம் நான் இங்கு வந்தேன்?

என்ன நோக்கோடு நான் இங்கு வந்தேன்?

எந்த மார்கம்  நான் முன்னேறி செல்ல?

 

என் மனம் இதன் முன்னிருந்த

கரையைப் போய்   பின்  நோக்கி 

சேரென்று  சொல்ல

என் இயலுணர்வுகள் 

என்னை விட்டு

மறைந்தோடியது .

 

கடலில் சுற்றி சுற்றி திரிய

இங்கும் அங்கும் நோக்க

எல்லா இடமும் தேட,

வழி அறியா இயலாமல் நானும்

காற்றடிக்கும் பொழுதெல்லாம்

ஒழுகி ஒழுகி செல்ல,

நாள் போக நாள் போக

உதவி அற்ற நிலையை  உணர்ந்தேன்.

 

முடிவின்றி   இதுவும்

தொடர்ந்துதான்  செல்லுமா?

இந்த கடலும்தான்

நம்பிக்கை அற்றதோர் இடமாகுமா ?

 

குறிக்கோள் இதில் ஒன்று நிச்சயம் உள்ளது

ஒரு புது பாதை தனில்  போக  அதுவும் தூண்டுது

அதுதான் எங்கோ?

 

கொஞ்ச நேரம் மௌனமாய்

கொஞ்ச நேரம் சிந்தனையில்  நான் ஆழம் செல்ல

எங்கிருந்தோ

“மேல்நோக்கிப்பார்” என்று ஒரு குரல்

மடை திறந்து வந்ததுபோல் கேட்டது.

 

என் நெற்றிமேல் கை வைத்து  வானத்தை பார்க்க

வெள்ளி மேகங்கள் ஓரத்தில்

வெண் புறணி தென்பட

அதன் வழியாய்  வெள்ளை நிற

பறவை ஒன்று பறந்து செல்ல

என்  மனதில்  மீண்டும் ஓர்

நம்பிக்கையின் அறிகுறி  கண் விழித்தது.

 

பயணத்தை தொடர்வாய்  என்று

என் மனம் குரல் எழுப்ப

“என்னை பின் தொடர்வாய்

நான் உன்னை கரை சேர்ப்பேன் “

என்று பறவையும் தன்  குரலில் சொன்னது.

 

அது மிக வேகமாய்   செல்ல

அதற்க்கு ஈடு எனக்கு இல்லாமல்

 நானும் பின் தங்கி போக

அதுவும் மாய்ந்து மறைந்து

எங்கோ போனது

 

இன்னும்  முழுதும் துலையவில்லை

மனது எனதும் சோர்ந்து போகவில்லை

நான் அறிந்த பாதை

அதில் உண்மையோடு பயணம் செய்தால்

கரை சேர முடியும் என்ற ஆர்வம் வந்தது .

 

 

 Courtesy:  Poem   ‘The Sign’ by Jeff Bresee

 

‘I wake to find a scene unkind, on vessel I do stand

Adrift at sea, lost, scared and cold, in desperate need of land’

 

Inputs from Blog   ‘Family friend poems’

 

 

Source: https://www.familyfriendpoems.com/poem/the-sign

 

 

Translation to Tamil by Sundareswaran   Date: 16^th April 2019.

 

 

      

Travel in the train and reach out for a snap

The news:  ‘NZ train shuts outdoor carriages in the heritage trains as tourists risk their life & limb for selfies’.

The picture shot in the Times of India of date reveals the extent to which a kiss can kill a couple hanging on the footboard of a hill train in Sri Lanka.

My brain started running back to the days of the film ‘Aradhana’ wherein Rajesh Khanna in a jeep and Sharmila in the Darjeeling hill train and how romantically the picturisation was done. In those days the song ‘ meri sapnom ki raani kab aayegi thu’ written by Anand Bakshi for the tune of RD Da and completed by SD Da was a craze and it created a goose bump effect.  No selfie era. Only a window seat love.

Then came the film ‘Dil Se’ in which Shah Rooh Khaan and Malaika Arora Khan exhibited their body language for a full length of 5 minutes to dance on the roof top of Nilgiri rail line . The rain created a chill for the song ‘Jinke sar ho ishq ki chaaon ….chayya chayya chayya’ by Gulzarji and tunes by ARR became a hit. A convolution of the wheel and connecting rod became like a selfie to match the dance.

In between and before that there were many train songs that appeared and vanished partially creating impact in the viewer’s mind.

So sitting inside the train and popping out through the window and later reaching out to the roof were like a slow motion era.

Then came the song of Vaali and IR combo in Tamil ‘ VaLai Osai kalakalavena kavithaigaL padikkuthu’ for the film Sathya in which the scene changed to footboard of Pallavan bus.  Hanging out and in and getting squeezed in between the song written by Vaali and to the tunes of IR became a hit.

 

Travelling with parents in train was a thrill during those childhood days and getting the window seat was considered as luck. The camera was a luxury and was in possession of one in a thousand or even more.

Father used to select those seats which look to the opposite side of the direction of destination. The reason being the coal dust flying out from the black horse which is pulling us should not get trapped in the eyes.

Getting in and out of the train was a ritual as there won’t be platforms to cover all the carriages.

Standing near the door was totally out of bounds for fear of slipping and falling out. In those days the doors used to open out. Later the design was changed for inward action.

 

I got my first experience to stand near the door when I started travelling alone. Then I also had a camera

Sitting near the window seat I used to take snaps of the train when it takes a steep curve so that I could see the engine.

With that shutter bug camera one has to be careful in getting a still without a shake. Once clicked the frame is gone.

 

The technology has leaped forward with mobile phones and one can take his own photo, get fascinated over it and erase and repeat a million times before his death. 

Stretch out the hand with the rectangular phone and get a selfie with your near and dear in cluster and feel proud of has become the present era trend. Everyone is a photographer in his/her own right.

 

Of late it has become a dangerous move as youngsters go to cliff and try to take a snap. Not knowing where they are standing, they forget the surroundings and the danger of slipping.

The selfie ultimately turns into a death trap, like the game Pokomango, the blue whale etc.

 

I used to wonder the involvement shown by the youth in the using of mobile phones. They could connect the world with internet.  But they walk on the road clicking and typing and talking sometimes totally forgetting what is in front of them.

‘If the amount of involvement and concentration the youth of today  are ready to show for the building of this country, we could have connected  all the rivers and lakes’.

 

Thank god the bullet trains are designed in such a way that it will never start till the door is closed.

All selfies are inside the carriage only.  I do not know how the Indian Bullet Trains will be!

 

In India the emergency windows are without the grill and glass! It is to jump in and out of a very long distance train from Dibrugarh to Kanyakumari to avoid suffocation and to jump in and jump out to ease out on the way and to have coffee and tea.

 

In the same filmie style, it is

 

Jis ke haath mein selfie mobile ho

Us ke sir mein soch vichaar nahi ho

Voh yaar se baathen karthe karthe

Pyaar ko pakad kar chum chum dekar dekar  

daankna daankna daankna

khidki se daankna daankna daankna

Selfi se kheenchna kheenchna kheenchna 

ladkaake kheenchna kheenchna kheenchna

thasveerEn

kheenchna kheenchna kheenchna

 

Tomorrow even a newborn baby will come out of the womb taking its ten month’s gestation and its life in a video. ‘From blastomeres to breathing baby, the selfie of a newborn’.  Beware to get astonished!’

 

By Sundareswaran Date: 17^th April 2019.

 

 

 

பயணம் (பறந்து அலையும் பறவைபோல்)

கரை விட்டு கரை தாவிக் குதித்தேன்

இடம் விட்டு இடம் தேடி அலைந்தேன்

இலக்கினை அடைவதற்க்காக

மனை விட்டு எந்நேரம் நான் அதை தொடர்ந்தேன்?

 

இலக்கே பயணம் தானா

பறப்பதுதானா இலக்கு

எங்கேனும் போய்  அதை முடித்திடவா

இல்லை, பறப்பதுதான் ஒரு குறிக்கோளா ?

 

பருவங்கள் பல நான் கண்டேன்

என் மனதுக்குள் அதைக்கண்டு வியந்தேன்

என் மனம் அதில் சில புதுமைகள்  காண

மன அமைதியின் நிலை அதில் கொண்டேன்

 

இது மனதில் தோன்றும் பைத்தியமா

இல்லை, எளிமை வாய்ந்த மகிழ்ச்சிகளா

பறவையைப்போல் பறக்கும் ஒரு நிலையா

இல்லை நான், மனம்போல் நடக்கும்

நாடோடிகளின்  தனி இனமா?

 

செயல் தூண்டுணர்ச்சியை  நினைத்துவிட்டால்

நான் அதில் முழுதுமாய் துலைந்திடுவேன்

என் கால் சுவடினை நிறுத்திட தவறியதால்

இந்நேரம் இங்கே வந்தடைந்தேன் .

 

இன்னும் கொஞ்சம் முன்னே சென்றிடவா

இல்லை, இங்கேயே  நானும் தங்கிடவா

இல்லை ஒரு புது பயணத்தை துவங்கிடவா

இதை என், மனதிடம் நானும் கேட்டிடவா?

 

செல்லும் இடம் எல்லாம் இடம் இருக்க

கொஞ்சம் அங்கேயெல்லாம் தங்கிவிட்டு நான் சென்றேன்

இலக்கே பயணம் தானா

பறப்பதுதானா இலக்கு

எங்கேனும் போய்  அதை முடித்திடவா

இல்லை, பறப்பதுதான் ஒரு குறிக்கோளா ?

 

கரை விட்டு கரை தாவிக் குதித்தேன்

இடம் விட்டு இடம் தேடி அலைந்தேன்

இலக்கினை அடைவதற்க்காக

மனை விட்டு எந்நேரம் நான் அதை தொடர்ந்தேன்?

 

Courtesy: Lyric:  ‘Saahil saahil jhoomaa Manzil manzil ghoomaa

                              Kab ka ghar se tha mein chalaa’

Lyricist: Vaibhav Modi & Papon                Album: The story Now

Translation to Tamil by Sundareswaran   Date:  13^th April  2019.

Can it be set to raag  Amrit varshini?

 

நீ மட்டும் வரவில்லை ஏன் ?

வேதனை வந்தது

ஓய்வாமை வந்தது

கண்ணீரும் வந்தது,

உன் நினைவுகள் வந்ததும்

அதில் என், 

மூச்சும் மெதுவாய் மிதந்தது.

எல்லோரும் வந்தனர் உன்னைத் தவிர

நீ மட்டும் வரவில்லை ஏன் ?

 

நீ இல்லாமல் என் சோகம்

தனிமையில் வாடுது

எல்லாம் இருந்தும்

இல்லாத நிலை எங்கும் பரவுது,

எல்லாம் இருந்தும்  என் விதியில்

உன் பெயர் மட்டும்  எழுதவில்லையே.

 

எவ்விதம் கொண்ட ஓர் விதி இதுவோ

வேதனை ஒன்றுதான் இதில் உள்ளதோ

தனிமையும் இதில் வந்து குடி கொள்ளுதோ

தவம் அதில் நான் கொள்ள அது எண்ணுதோ ?

 

காயங்கள் வந்தது

சிதைவுகள் வந்தது

மாலையும் வந்தது

இரவும் தான் வந்தது .

உறங்காமல் இருந்தும்

உன் கனவுகள் அதிலும் இதமாய் மிதந்தது

எல்லோரும் வந்தனர் உன்னை த்தவிர

நீ மட்டும் வரவில்லை ஏன் ?

 

Translation to Tamil by Sundareswaran   Date: 28^th March 2019.  Can it be sung in raag Sahaanaa?

Courtesy;  Lyric:  ‘dard aaya, tadap aayi

Ashq aaye, yaad aayi

Phir Rukte rukte saanz bhi aayi’

Lyricist; A M Turaaz   Music: Amaal Mallik

Film: BADLA

 

Thanks for the inspiration.

 

அதற்க்குப்பின்

இன்று  முதல் முறை அவளுடன்   

சந்திப்பொன்று ஏற்ப்படும்    

முகத்துடன் முகம் நோக்கி பேசிக்கொள்வோம்

அதற்க்குப்பின்  அதற்க்குப்பின்  என்னவெல்லாம்

நடந்திடுமோ  என்று

எனக்கும் சொல்லிட இயலாது

இதர்க்கோர் விளக்கம் தரவும் முடியாது .

 

இதுவரை பாரா   முகம் அவள் அதுவும் எவ் விதமோ

முழு நிலா ஒளி போன்ற   மலர் அழகோ ?

அவள் கண்ணுக்குள் நானும் பார்த்துவிட்டால்

என் மனம் , 

நிலை கொள்ளா  போகுமோ   நாள் முழுதும் ?

அதற்க்குப்பின்  அதற்க்குப்பின்  என்னவெல்லாம்

நடந்திடுமோ  என்று

எனக்கும் சொல்லிட இயலாது

இதர்க்கோர் விளக்கம் தரவும் முடியாது.

 

விழி பூத்து  வழி நோக்கி

அவள் அங்கு அமர்ந்திருப்பாளோ

நான் வருவதை நினைத்துத்தான்

அவள் மனம் கொதிப்பாளோ ?

என்னதான் அவளில் நடப்பதென்று

என்னிடம் மட்டும் கேட்டிடாதே

 

ஓர் ஆரவார கூட்டத்தின் 

கேளிக்கை    நடந்திடலாம்

மனதுக்குள்  கல்யாண

ஊர்வலம் கூட நடந்திடலாம்

அதற்க்குப்பின்  அதற்க்குப்பின்  என்னவெல்லாம்

நடந்திடுமோ  என்று

எனக்கும் சொல்லிட இயலாது

இதர்க்கோர் விளக்கம் தரவும் முடியாது .

 

மனதுக்குள் இருக்கும்

தெளிவான பேச்சுகள் எங்களின்   

தனிமையில் இருக்கையில் வெளி வரலாம்

தாகம் கொள்ளும் நிலைமையில்

இருக்கையில் கூட

மழை மேகம் வந்து அங்கே பொழிந்திடலாம்.

அதற்க்குப்பின்  அதற்க்குப்பின்  என்னவெல்லாம்

நடந்திடுமோ  என்று

எனக்கும் சொல்லிட இயலாது

இதர்க்கோர் விளக்கம் தரவும் முடியாது .

 

என் மனமே இதை நீயும் நினைத்துப்பார்

ஓர் அழகிய தோழி மட்டும்

என் பக்கம் இருந்தால் 

அதற்க்குப்பின்  அதற்க்குப்பின்  என்னவெல்லாம்

நடந்திடுமோ  என்று

எனக்கும் சொல்லிட இயலாது

இதர்க்கோர் விளக்கம் தரவும் முடியாது .

 

By Sundareswaran  Date: 31^st Aug 2018.

Courtesy:  Lyric: ‘Aaj unse pehale mulaaqaat hOgi’

Lyricist:  Anand Bakshiji  Film: Paraayaa dhan     Singer: Kishore Da

 

Thanks for the inspiration to translate in Tamil

பெண் பார்க்க செல்லும் இளைஞ்சனின் மனதில் பொங்கும்  நினைவுகள்.

இதில் என்ன சாரம்

மண்ணுக்கு நீதி

ஈரேழு புவனமும்  தனது என்றறிந்தும்  தனக்காக ஒன்றில்லை  சர்வமும் தன்  ஜீவராசிக்கு என்றே கொடுத்தவன் இறைவன் .

இதைத்தான் அவனும்  தான் கண்ணனாய் வந்து தன்  வளர்த்தன்னை அவளுக்கு  தன்  வாய்  திறந்து தான் வெண்ணை மட்டுமல்ல மண்ணையும் விண்ணையும் தன்  வாயில் கொண்டவன் என்றதை ஒன்றும் அறியாதவன்போல் தொட்டிலில் படுத்தே  அதை .காட்டி மகிழ்ந்தான் .

தானே உனக்கென்று வந்தபின் என் அன்னையே அந்த மண்ணென்ன  பொன்னென்ன என்று தன்  தாய் அவளுக்கு  வாய் சொல்லாமல் சொல்லியே சொல்லி மகிழ்ந்தான்.

 

அன்று அது    “என்னால் உருவானதெல்லாம் என்னுள்ளில் உயிர்வாழும்”   என்றந்த அசரீரி வார்த்தையாய் புவி எங்கும் ஒலித்தது.

 

அன்று வாமனனாய்  பிறந்து பலி மன்னனிடம் வந்து தான் அமர்ந்து தவம் செய்ய மூன்றடி மண் அதை கேட்டான்.  மண்ணையும் விண்ணையும்    தன்  பாதம் இரெண்டால் அளந்தான். மூன்றாம் அடியாய்  அவன்  பா தம் அதனை   மன்னன் தன்  சிரம்தனில் சுமந்தன்.

 

அன்றது “மாமன்னன் ஆனாலும்  நீதிக்கு நேர்வழி ” என்றந்த அசரீரி வார்த்தையாய்  புவி எங்கும் ஒலித்தது.

 

உலகளந்த மன்னன் அவனே கண்ணனாய் வந்து தூதுவனாக மாறி பாண்டவருக்காய் ஒருபிடி மண்ணை கேட்க்க , துரியன் அவன் ஊசி முனை அளவிற்கு கூட கொடுக்க முடியாதென்றதும் கண்ணனே சற்று தடுமாறி நின்று விட்டான்.

பொறுத்திருந்து விடை கிடைக்காமல் இதன் முடிவின் விடை அந்த போர்க்களத்தில் என்று சொல்லி அவனும் மீண்டும் பாண்டவரிடம் சென்றான்.

 

குருக்ஷேத்திர போரில் ஆயுதம் ஏந்தாமல் பிறரை வைத்தே அவன் போராடினான். இலக்கே பெரிது இலக்கின் பாதை எதுவென்றாலும் அவனே சாட்ச்சியாய் அவன் கண்ட முடிவே அவனது நீதியாய் வந்தது.

 

அன்றது  கீதையின் சாரமாய்  “தர்மம் அதர்மத்தின் விதிப்படி நீதீ”‘ என்றந்த அசரீரி  வார்த்தையாய் பூவிதனில் மீண்டும் ஒலித்தது.

 

மண்ணில் வாழும் அனைத்து ஜீவன்களும் மண்ணை நம்பித்தான் வாழ்கின்றது. மனிதன் மட்டுமே     ஆறறிவின் அகங்கார போதையில் தனக்கே மண் என்று தன்னையே அழித்து க்கொள்கிறான் .   ஒரு மண் துகள் கூட எடுத்துச்செல்ல இயலாமல் மண்ணோடு மண்ணாக மாய்கிறான் .

 

இதில் என்ன சாரம் என்றதை மனிதனிடம் கேட்க  மனிதனே ஏமாந்து  சொல்ல இயலாமல் நிற்கிறான்.

 

இன்றது  ‘ வினை விதைத்தவன் வினை கொய்வான்  வாள்  எடுத்தவன் வாளால் அழிவான் என்ற வார்த்தையாய் புவி எங்கும் எதிரொலிக்குது

 

By Sundareswaran    Date: 18^th March 2019. 

WORLD within our BITE

21^st century got up with a jerk by globalisation. Old pattern of specific time eating got changed totally and food at anytime took the place. Biological rhythm got changed and man became mad after food and money. 

Whether farmers are dying for want of water  is not our concern, our dining tables are getting filled with what we call as exotic food, whether palatable or not.

Just dial and within a specific time taken as a challenge the food arrives. All one has to do is eat from the box if in a hurry or spread over the plates if there is patience.

The eating out is a fashion, we claim, but it’s due to lack of time and lack of space. Lack of time as we are all in a new concept of 24 x 7 and we are having an umbilical connection with internet and we are in different time zones.  The 4minute duration in latitude was a calculation studied in geography and it came to everyman’s doorstep only rather very late when their siblings started flying.

Now even a lady who sells vegetables talks about it. Fast food centres and slow digestion ESG techniques are neighbours.

Now we are chewing the taste of world as burgers, pizzas and as Oriental and Continental dishes.

The names like apricot and plums were not known to me till my 40’s and foods like baby corns and dried tomatoes were words beyond my imagination.

 

A pure south Indian villager that ‘I, had not seen any food other than that my mother cooked till I left my shores.  My mother’s ‘cast Iron Cheeni chatty’ vaRuval of thayir miLagaai and square yaam pieces has changed its name to ‘grill’, the flying smoke that emanates when the server brings it on to my table in a star hotel. Likewise the appalaa kuchi became skewer and bronze kooja with coffee kept inside the embers became Crock-Pot.

 

Now drones take the order and serve the food through the window of your 150^th floor cocoon size house.

I was taken aback when I saw the photogenic pics of Aussie barbecue, Indi tandoori, African Peri peri, Jamaican Jerk spice, English Cheddar on the front page of my newspaper, all together beckoning me. I was thinking whether all the nine planets have come closer to wave me with lady luck at this very old age.

 

When our cows were giving milk from their sprawling cattle sheds, I was enjoying the taste of pure milk. Now I have to satisfy with tetra pack milk kept in fridge with a shelf life of six months, as we say old is gold.

 

Next in line will be ‘Catch your food sitting inside your car. The hotels on the highways will be ready with the food pack and you have to order on line and tell the time you pass over that point and your vehicle number.

See the old pattern of key changing of trains in stations have taken a full circle.  So wait and catch and bite and eat! Get the training from a kennel club or from a ring master.

 

Marie Antoinette once said: If bread is not there eat cake. How true it is now!

 

My seven year old grandson born and brought up in Germany was chewing and biting something. I asked what it is and he quipped ‘les bonbons d’arachide’. Poor boy did not know that it was the groundnut soaked in jiggery that his grandfather had chewed and phewed years ago.  That is the present world.

 

By Sundareswaran   Date:  24^th March 2019.